جامعه اسلامی دانشجویان بوعلی سینا همدان

کسانی که از اوضاع درون نظام مخصوصا در یک ماه گذشته با خبر بوده اند، حتما می دانند که مخاطبان اصلی این سخن مسئولین قوه مجریه و قوه ی مقننه و همچنین معاونان و وزیران و نمایندگان مجلس اند.البته مخاطبان عام آن مدیران میانی هم می توانند باشند اما آن هنگام که رهبر معظم انقلاب می فرمایند که" مسئولان مسئولیت های خود را در قانون اساسی بشناسند"، مشخص می شود که روی سخن با چه کسانی است.
اما سوالی که اینجا ذهن های خوشبین را می آزارد آنست که چرا رهبر انقلاب اکنون مجددا از مسئولیت پذیری و رجوع به قانون اساسی در جمع و عموم مردم سخن می گوید؟ آن هم در حالی که هفت سال از ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد و حدود پنج سال از ریاست مجلس آقای لاریجانی می گذرد.آیا مسئولان تاکنون مسئولیت های خود را نمی شناختند؟علت تکرار چندباره ی مسئولیت پذیری در چند سال گذشته آنست که بعضی از مدیران رده بالا به این حرف رهبری بی توجه بوده اند. چرا که در صورت عمل به حرف های حضرت آقا، ایشان باید تشکر می کردند نه انتقاد! رهبر نیز قبلا -مثلا در قضایای فتنه ی 88-گفته اند که وقتی ما یک حرف را در جمع می زنیم اینطور نبوده یک دفعه بیائیم و در جمع آن حرف را بزنیم، قبلش پیغام خصوصی، دیدار خصوصی اگر نتیجه نداد مجبور می شویم در جمع بزنیم.آیا از این سخنان نمی توان نتیجه گرفت که آن مدیران اصلی به نصیحت ها خصوصی حضرت آقا هم بی توجه بوده اند؟
و بعد آنکه چه عاملی سبب شده است که این خطا صورت پذیرد و به سخنان رهبر بی توجه باشند؟آنها کسانی هستند که سال ها بر مسند قدرت تکیه زده اند و از کار سیاست و صلاح نظام اطلاع کافی دارند.ان شالله که حب النفس-این بیماری همیشگی تاریخ-جواب این سوال نباشد.
وقتی آقا از کلمه ی تقصیر استفاده می کنند، یعنی مقصری یا مقصرانی وجود دارد.اما اکنون وقت شناساندن مقصران به مردم نیست.اکنون نباید برای مسئولان فشار روانی ایجاد کرد تا بهانه ای برای عدم اصلاح کارها داشته باشند، برای شناساندن مقصر وقت زیاد است.
همه ی مردم می دانند که معصوم چهارده نفرند.گفتن عبارت"ببخشید، من در این مورد اشتباه کردم" از سوی مقصرها نه تنها ننگ نیست و واجب اخلاقی است بلکه محبوبیت آور هم است و نظام را مستحکم تر می کند؛ آیا مسئولان به این درک نرسیده اند یا آنکه حب الدنیا دارند یا دلیل دیگری برای نگفتن این جمله وجود دارد؟
نکته بعد ضرورت همدلی و همزبانی در کارها است.همدلی که آری اما چرا همزبانی؟علت آنکه نباید خوراک تبلیغاتی برای دشمن ایجاد کرد وبهانه دست دشمن داد.همزبانی، همدلی و همکاری را افزایش می دهد.
یاعلی علیه السلام

واحد سیاسی جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا